WRESTLINGNIA: WWE HELL IN A CELL 2010. John Cena w Nexus!

W niedzielę odbyła się w Dallas, Texas po raz drugi w historii gala Hell in a Cell. Mimo, że od ostatniego PPV minęło zaledwie dwa tygodnie, mieliśmy do czynienia ze znacznie lepszym widowiskiem niż na Night of Champions. Ba, ten kto obejrzał następnego dnia RAW, nie mógł czuć się rozczarowany.

To były naprawdę dobre dwa dni w wydaniu WWE. Rozważania na temat Hell in a Cell zacznijmy jednak od klasyka. Undertaker vs. Kane z udziałem Paula Bearera to specjalność zakładu. To była prawdziwa podróż sentymentalna przez lata 90-te, kiedy tworzyła się legenda o Brothers of Destruction. Najpierw Taker pojawia się z Paulem, czyli tak jak to się wszystko zaczęło. Potem Bearer zdradza Undertakera, podobnie jak to było w pojedynku z Mankind'em podczas Summerslam w 1996 roku. Wreszcie, Paul Bearer staje po stronie Kane'a i jednoczy z nim siły przeciw Deadman'owi - dokładnie tak jak w 1997 roku. Ciekawostką jest fakt, że w październiku 1997 roku, kiedy podczas Badd Blood rozegrano pierwszy pojedynek hell in a cell, to właśnie Kane przyczynił się do porażki Undertakera. Historia zatem wraz ze drwiącym śmiechem Paula Bearera zatoczyła koło.

Wiadomością wieczoru to niewątpliwie informacja, że John Cena znalazł się w Nexus. Mówiło się o takim scenariuszu wiele tygodni. I w końcu, dzięki pomocy pomocy synów IRS'a i Mr.Perfect'a, Wade Barrett pokonał Johna Cenę i wciągnął go do eNki. Wciągnął, bo John nadal jest facem. Odrobinę heelowego oblicza Johna widzieliśmy następnej nocy na RAW, kiedy rozprawiał się Michaelem Tarverem. Jednak póki co, John ma za sobą publiczność. Nie wykluczałbym scenariusza, że Cena przekona się do Nexusa w dłuższej perspektywie i przejdzie prawdziwy heel turn. Kiedyś byłoby to naturalne, teraz będzie o to trudniej, bo pion finansowy WWE i Vince będą mieć opory, by dać zielone światło na to bookerom. Wydaje mi się jednak, że jest to nieuniknione i prędzej czy później John Cena przejdzie na ciemną stronę księżyca. Kto wie być może założy swoje Nexus z uczestników drugiego sezonu?

Randy Orton i Daniel Bryan obronili swoje pasy mistrzowskie, co nie jest jakąś niespodzianką. Orton na jakiś czas wybił z głowy pas mistrzowski Sheamus'owi, ale Irlandczyk ma jeszcze czas, by na dłużej go zatrzymać. Bryan z kolei, przypieczętował rozstanie Miza z US Championship. Chyba nikt nie miałby nic przeciwko, aby Daniel kontynuował swój tiltle run w pojedynkach z Morrisonem. Wtedy mielibyśmy gwarancję walk na dobrym poziomie. Hell in a Cell nadał wyraźny kształt ponownemu face turnowi Edge'a. To bardzo dobry ruch ze strony creative teamu, gdyż tak czy siak publika reagowała na niego pozytywnie.
Nareszcie WWE nawiązało do tego, co kiedyś udawało się im dosyć dobrze, czyli trzymanie widza w napięciu z niedzieli na poniedziałek. W tym momencie należy wytknąć WWE poważny błąd. Otóż, to Cena vs. Barrett powinno być main eventem. Właśnie z tego powodu, żeby fani zapamiętali obrazek przegranego Ceny i z niecierpliwością wyczekiwali początku RAW. Feud Taker vs. Kane poczeka do piątku, więc nie było to konieczne, aby pokazać tą walkę na końcu. Tak czy inaczej, Hell in a Cell miał w sobie ten ładunek emocjonalny, którego brakowało wcześniej, czy to na Summerslam czy Night of Champions. Przed nami za kilka tygodni Bragging Rights i kluczowe pytanie: czy creative team pójdzie za ciosem i włoży kij w mrowisko?

Wyniki Hell in a Cell 2010

TRIPLE THREAT SUBMISSIONS COUNT ANYWHERE MATCH FOR THE UNITED STATES CHAMPIONSHIP

Daniel Bryan (c) def. John Morrison and The Miz