WRESTLINGNIA: WWE ROYAL RUMBLE 2013

Phoenix było areną 26 edycji prestiżowej gali Royal Rumble. Po raz drugi w karierze w 30-osobowym pojedynku Royal Rumble triumfował John Cena. W walce wieczoru The Rock wygrał z CM Punkiem i po ponad 10 latach odzyskał tytuł mistrza WWE.

Dwadzieścia siedem to szczęśliwa liczba Royal Rumble. To właśnie ten numer startowy aż czterokrotnie przynależał do zwycięzcy tych niezwykle poważanych zawodów. Dwadzieścia siedem to także szczęśliwa liczba dla Ceny, który ilekroć Royal Rumble odbywa się 27 stycznia - wygrywa. Zwycięstwo Ceny na pewno niespodzianką nie było. Przeciwnie to właśnie John był faworytem niedzielnej rywalizacji. Po tylu niepowodzeniach, jakich zaznał w ubiegłym roku przyszedł czas na odkucie się. Royal Rumble to dopiero początek. Możemy właściwie być pewni, że dojdzie do wielkiego rewanżu Cena vs. Rock na Wrestlemanii. Wszystko też wskazuje na to, że once in a lifetime przerodzi się w twice in a lifetime. Tym razem stawka będzie podbita, a na szali pas mistrzowski WWE.

O ile magia liczby 27 na Royal Rumble trwać będzie nadal i stanowić swego rodzaju talizman szczęścia, o tyle znaczenie liczby 434 pozostawi negatywny ślad w pamięci CM Punka. Były już mistrz WWE, właśnie w niedzielę zakończył swój najdłuższy w nowoczesnej erze title reign, który trwał aż 434 dni. Zdaniem niektórych niedzielny main event można określić mianem "Phoenix Screwjob". Oczywiście tym razem to nie Vince McMahon dokonał manipulacji, lecz Paul Heyman, który wraz z Shield znalazł sposób na ominięcie założeń stypulacji. A mówiła ona o tym, że jeśli Shield wmieszają się w pojedynek o WWE Championship, CM Punk zostanie automatycznie pozbawiony tytułu. Rollins, Ambrose i Reigns pod osłoną ciemnością interweniowali na Royal Rumble i ranili pretendenta. Wprawdzie nie było bezpośredniego dowodu na to, że to właśnie oni stali za atakiem, ale zaraz po odliczeniu Rocka, Vince potwierdził, że nie żartował. Kiedy miał już wyrwać Punkowi z rąk pas mistrzowski, wtrącił się Rock, który postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i "czysto" rozprawić się z przeciwnikiem. Vince przychylił się do jego woli i nastąpił restart pojedynku. Walka nie trwała długo, a Rocky szalę zwycięstwa przechylił na swoją stronę za sprawą people's elbow.

Z całą pewnością był to historyczny moment. Rzadko się zdarza, żeby po takim rozbracie z WWE, ktoś sięgnął po najcenniejszy tytuł tej federacji. To tylko świadczy o tym, jaką estymą cieszy się Rock. Rewanż już wkrótce, bo na Elimination Chamber. Co by się tam jednak nie stało. Fakt jest faktem. Słynny title regin, którym się Punk tak szczycił jest już historią. Dla Rocka to już ósmy tytuł mistrza WWE. Co ciekawe, lepszym dorobkiem w historii federacji może się poszczycić jedynie John Cena (10 razy był WWE Championem). Rock zwycięstwem na Royal Rumble dorównał do Triple H (obaj po 8 tytułów). Dodam, że po raz ostatni People's Champion cieszył się z pasa mistrzowskiego na Summerslam w 2002 roku, gdzie poległ przeciwko Lesnarowi. W przeciwieństwie do Punka, Dwayne nie ma magnesu w rękach i ten pas w różnych okolicznościach dość szybko mu umyka. Wspomniałem już, że Rock jest drugi na liście wszechczasów pod względem częstotliwości zdobywania pasa mistrza WWE. Interesujące, że na tej samej liście zajmuje na razie dopiero 15 miejsce, jeśli chodzi o ilość dni spędzonych "na tronie". Teraz wygląda na to, że trochę tą statystykę podreperuje, ale nie liczyłbym na wyraźną poprawę.

John Cena to naturalnie bohater tegorocznego pojedynku Royal Rumble, ale nie można nie wspomnieć o innych ważkich wydarzeniach towarzyszących temu elektryzującemu pojedynkowi. Przede wszystkim to obecność rozstawionego z "dwójką" Chisa Jericho. Y2J rozpoczął swoją kolejną przygodę z WWE, która najprawdopodobniej zakończy się na Wrestlemanii (lub dzień później na RAW). Choć na Royal Rumble nie odniósł sukcesu (przepadł za sprawą Zigglera) to jednak jego come back bardzo pozytywnie odebrała publiczność. Co innego szatnia, w której pojawiają się głosy, że taki Jericho zabiera im miejsce na najważniejszej gali roku. Na szczęście Chris pojawił się bez żadnych zwiastunów końca świata, więc może aż tak źle nie będzie, nawet dla tych malkontentów. Tradycyjnie już Royal Rumble to dobry czas na odgrzewanie starych kotletów. Być może brzmi to w tym przypadku niestosownie, niemniej w niedzielę przypomnieli się nam Goldust i Godfather. Choć ten drugi akurat, starał się raczej pobić rekord Santino Marelli, który do tej pory najszybciej wyleciał z ringu (zaledwie w 1 sekundę). Godfather wytrwał w ringu pięc sekund - co chluby nie przynosi - ale w warunkach, jakich przyszło mu się znów pojawić w WWE (okrojony Ho Train, środowisko PG) to już sam udział jest sukcesem. Goldust z kolei dostał zaskakująco duży pop, ale rywalizacja ze swoim bratem "wąsikiem" Cody'm dodała jeszcze większego smaczku. W obydwu przypadkach to tylko epizody, choć Goldi pewnie jeszcze nie raz pokaże się szerszej publiczności. Warto także odnotować debiut Bo Dallas'a (syn I.R.S, brat Husky Harrisa), któremu udało się wyeliminować poważnego gracza, jakim jest bez wątpienia Wade Barrett. Dallas trafił do "30-tki" jako zwycięzca kwalifikacji z udziałem wrestlerów NXT. Na koniec jeszcze wzmianka o najaktywniejszych w Royal Rumble Match'u. Najwięcej razy eliminowali przeciwników: Ryback (5 razy) John Cena i Sheamus (po 4) oraz Cody Rhodes (3).

Poniżej pełna lista uczestników Royal Rumble, zgodnie z kolejnością rozstawienia.

1) Dolph Ziggler
2) Chris Jericho
3) Cody Rhodes
4) Kofi Kingston
5) Santino Marella
6) Drew McIntyre
7) Titus O’Neil
8) Goldust
9) David Otunga
10) Heath Slater
11) Sheamus
12) Tensai
13) Brodus Clay
14) Rey Mysterio
15) Darren Young
16) Bo Dallas
17) The Godfather
18) Wade Barrett
19) John Cena
20) Damien Sandow
21) Daniel Bryan
22) Antonio Cesaro
23) The Great Khali
24) Kane
25) Zack Ryder
26) Randy Orton
27) Jinder Mahal
28) The Miz
29) Sin Cara
30) Ryback

Wyniki Royal Rumble:

1. Pre Show WWE UNITED STATES CHAMPIONSHIP: Antonio Cesaro (c) pokonał The Miz